Category: Rozważanie

„Panu chwała!” zob. Mt 22, 15-21
Gdyby Cyrusowi z pierwszego dzisiejszego czytania przyszła do głowy myśl, że coś od niego
zależy, że coś znaczy, to byłby w błędzie – został zaangażowany w historię ze względu na Jakuba. Bo
to nie Cyrus jest autorem historii, ale Bóg, Pan, poza którym nie ma innego. Dzisiejsze czytania
zapraszają do tego, aby to Jemu robić najwięcej miejsca w myśleniu o tym, co się dzieje, w Nim
pokładać nadzieję, Jemu oddać to, co Jemu należne, całą chwałę i cześć. Amen!

“Przepis na najlepsze wyniki”
zob. Flp 4, 12-14. 19-20

            Św. Jan Chryzostom, komentując Pawłowe słowa o obfitości z drugiego dzisiejszego czytania, mówi, że obfitość, podobnie jak bieda, nie ma żadnego wpływu na to, czy żyjemy cnotliwie, czy kiepsko. Można obfitość wykorzystać źle, a można wykorzystać ją dobrze – dla innych, osiągając bardzo dobre rezultaty działania. Chryzostom jeszcze dodaje, że w słowach “wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia”, kryje się prosta i „sukcesodajna” myśl o tym, że za każdym dobrym wynikiem mojego działania jest Chrystus, a nie moje siły.

„7-stopniowy filtr myśli”
zob. Flp 4,6-9

            Tak sobie myślę, co by to było, gdybym trzymał się wskazówki św. Pawła z dzisiejszego drugiego czytania i filtrował moje myśli 7- stopniowym filtrem do oczyszczania głowy; czy w ogóle jakieś myśli by się w niej ostały? Zadajmy pierwszej lepszej myśli, która nam przychodzi do głowy, kilka pytań: 1) jesteś prawdziwa? 2) jesteś godna? 3) jesteś sprawiedliwa? 4) jesteś czysta? 5) jesteś miła? 6) czy zasługujesz na uznanie, bo jesteś związana z jakąś cnotą? 7) czy zasługujesz na uznanie, bo jesteś związana z jakimś czynem chwalebnym?
Jeśli odpowie negatywnie choć na jedno pytanie – wyrzucamy ją do kosza.
Zdaje się, że pokój serca i lepszy sen, gdyby się tej procedury trzymać, mamy zagwarantowany.

„Boża matematyka”
zob. Mt 21,28-32

            I znowu Boża matematyka.
O tym, że chrześcijaństwo to nie przede wszystkim nieskazitelne powierzchnie życiorysów i niezarysowana karoseria, ale intensywność, z jaką szukamy spotkania z Miłością.
I dlatego może zdarzyć się, że zaskoczy nas to, kiedy zobaczymy kto przed kim będzie wchodził do nieba  🙂

„Jajecznica”

zob. Mt 20,1-16a

Chrześcijanie nie są abstrakcyjni, oderwani od życia: święty Paweł trzykrotnie nam dzisiaj mówi o tym, że to nie żadne inne, ale że to właśnie nasze “życie w ciele” jest okazją do tego, żeby Chrystus był uwielbiony, że to okazja do owocnej pracy, że to “konieczne ze względu na was”. Chrześcijaństwo to sprawa nie tylko jednej godziny w tygodniu, przeznaczonej na Niedzielną Eucharystię, ale sprawa wszystkiego czym żyjemy: porannego wstawania, biegania po lesie, robienia jajecznicy, etc. Jakoś nie jestem w stanie sobie wyobrazić, żeby Pan Bóg cieszył się nami tylko wtedy, gdy mamy zamknięte oczy, złożone ręce i staramy się nie zasnąć na kazaniu… 🙂

„dla Pana”
zob. Mt 18, 21-35

            Dlaczego istnieje raczej coś niż nic? Jaki sens ma nasze bycie tutaj? Święty Paweł odpowiada: jesteśmy tutaj dla Pana, dla Boga, nie dla siebie – to On chciał, żebyśmy tutaj byli, dla Niego! Pierwsze i trzecie czytanie przypominają, że najwspanialszą rzeczą, jaką możemy zrobić dla Pana, to… przyjąć Jego przebaczenie i przekazać je dalej!

„Nowa głowa”
zob. Mt 16, 21-27

Św. Paweł wzywa dzisiaj do przemieniania się przez “odnawianie umysłu”, ponieważ od tego co nam chodzi po głowie, od tego co myślimy i jak myślimy, zależy to, co się będzie działo w “mowie, uczynkach i zaniedbaniach”. Piotr otrzymuje od Pana Jezusa naganę właśnie dlatego, że “nie myśli po Bożemu, lecz po ludzku”; natomiast Jeremiasz wyznaje, że nie jest w stanie stłumić w sobie ognia słowa Pańskiego, który trawi jak ogień jego serce i żarzy się w całym ciele – Boże myślenie wlazło mu jakoś tak głęboko za skórę. Głupie myśli są jak wirusy, dobre myśli to program antywirusowy; o te pierwsze nie trzeba się starać bo same przylezą, te drugie warto pielęgnować, “wgrywając” sobie na twardy dysk do mózgu: Pismo Święte, teksty Ojców Kościoła, opowieści o świętych, czy, jakby poradził św. Teofan Rekluz, dobre rozmowy z innymi ludźmi.

„Nowa głowa”

zob. Mt 16, 21-27

            Św. Paweł wzywa dzisiaj do przemieniania się przez “odnawianie umysłu”, ponieważ od tego co nam chodzi po głowie, od tego co myślimy i jak myślimy, zależy to, co się będzie działo w “mowie, uczynkach i zaniedbaniach”. Piotr otrzymuje od Pana Jezusa naganę właśnie dlatego, że “nie myśli po Bożemu, lecz po ludzku”; natomiast Jeremiasz wyznaje, że nie jest w stanie stłumić w sobie ognia słowa Pańskiego, który trawi jak ogień jego serce i żarzy się w całym ciele – Boże myślenie wlazło mu jakoś tak głęboko za skórę. Głupie myśli są jak wirusy, dobre myśli to program antywirusowy; o te pierwsze nie trzeba się starać bo same przylezą, te drugie warto pielęgnować, “wgrywając” sobie na twardy dysk do mózgu: Pismo Święte, teksty Ojców Kościoła, opowieści o świętych, czy, jakby poradził św. Teofan Rekluz, dobre rozmowy z innymi ludźmi.

„Fundamenty i przeszkody” zob. Mt 16, 13-20

Piotr z dzisiejszej Ewangelii, któremu Ojciec objawia tajemnice Chrystusa, to Opoka, ten, na którym Jezus buduje jedność Kościoła. Kilka wersetów dalej, ten sam Piotr zostanie nazwany przez Jezusa zawadą, przeszkodą, bo nie myśli po Bożemu, tylko po ludzku.

W historii Kościoła i w naszych historiach powtarzają się te sceny: jeśli dajemy się prowadzić Bogu i słuchamy Jego natchnień, jesteśmy jak skała, na której można budować, jeśli zaś zaczynamy kombinować tylko po swojemu, stajemy się jak kamień, o który łatwo się potknąć.

„Sumienie jak córka a z psa owca”
zob. Mt 15, 21-28

            Jeden z Ojców Kościoła – św. Beda Czcigodny – komentuje dzisiejszą Ewangelię w następujący sposób:

            “Jeśli ktoś z nas ma sumienie splamione chciwością, pychą, gniewem, zazdrością czy innymi wadami to tak jakby miał córkę nękaną przez złego ducha, o której wyzdrowienie może prosić Pana. Niech nikt nie zatrzymuje się, przez desperację, w modlitwie, ale niech ufa w dobroć Najwyższego Dobra: On uczynił ze złodzieja – świadka, z prześladowcy – apostoła, z celnika – ewangelistę, ze skał – synów Abrahama, a zatem może sprawić, że pies stanie się owcą ze stad Izraela”.
            Bo przecież Bóg chce okazać wszystkim swe miłosierdzie.